Dün çalıştığım fabrikada sigara içmek için kapıya çıktım.
Fabrikaya mal boşaltmak için 5 tane kamyoncu arkadaş gelmişlerdi.
Bir tanesi hararetli hararetli bir şeyler anlatıyordu.
Ben oradayken herkes birden bire yok oldu.
O hararetli hararetli anlatan kamyoncu bana dönüp haksız mıyım ağabey dedi.
Bende gayri ihtiyari konuyu bilmiyorum ama mutlaka haklısındır dedim.
Kamyoncu ya konu monu yok insanlar güler yüzlü olmalılar insanlar birbiri anlamalılar insanlar bir birine yardımcı olmalılar vs deyip deyip anlattı. Neyse kendisi malı boşalttı diğer kamyoncu arkadaşlar mallarını boşaltamadılar yarına kaldılar ve kamyonlarını park edip gidecekler.
Ben o hararetli hararetli anlatan kamyoncuya anlattıklarından cesaret bulup bu ağabeyleride al depoya bırak dedim.
O hararetli hararetli anlatan komyoncu ben kimseyi alamam kimseyi bekleyemem herkes başının çaresine baksın dedi.
Ben eee sen bana yarım saat ne anlattın şimdi ne yapıyorsun dedim.
Durdu eee o zaman senin hatrına onları bırakayım dedi diğer ağabeyler gerek yok dediler. Onurlu bir şekilde çekip gittiler.
O hararetli hararetli anlatan komyoncu ya senin anlattıkların ile yaptıkların birbirine uymuyor dediklerini başkalarından beklediklerini sen yapmayacaksan bana niye anlattın dedim.
Bana biraz kızıp çekip gitti.
Ya insanlara ne olmuş.
Hala bu olayın şokundayım.
Sizlerde bu tatsız olayı anlatıp canınızı sıktığım için özür dilerim.
Ama içimi dökmek istedim.
Eee zaten blogda bunun için değilmiydi.
Hadi kalın hoşça.
6 Yorumlar
İnsanlar çıkarları doğrultusunda kendi penceresinden gördüklerini anlatırlar. Empati duygusu hatırlatılınca da hırçınlaşırlar aynı bu örnekte olduğu gibi.
YanıtlaSilYorumunuz için teşekkür ederim
SilYa insanlar empatiyi anlayışı iyiliği hep başkalarınından kendine bekliyorlar ama kendileri bencil olmuşlar.
YanıtlaSilİnsanlardan güleryüz bile beklemiyorum artık. Çünkü her şey sahte. Allah'tan başka kimsemiz yok.
YanıtlaSilYok be yapmayın iyi insanlarda var be
SilBende denk geliyorum böylelerine sürekli ;) Ama olay çok başka oluyor...
YanıtlaSil